Kolcobrzuch dwuplamy

Kolcobrzuchy dwuplame - ryby akwariowe

Kolcobrzuch dwuplamy (Dichotomyctere ocellatus, syn. Tetraodon biocellatus) – nieduża, ciekawie ubarwiona ryba akwariowa z rodziny rozdymkowatych.

Kolcobrzuch dwuplamy - Tetraodon biocellatus - Występowanie

Południowo wschodnia Azja. Gatunek występuje na obszarach Malezji, Kambodży, Borneo i Indonezji. Zamieszkuje przybrzeżne, spokojne wody strumieni, ujścia rzek i zalane tereny lasów mangrowych. Najczęściej zasiedla wody słodkie, ale często spotykany również w wodach słonawych.

Kolcobrzuch dwuplamy - Tetraodon biocellatus - Charakterystyka i usposobienie

Osiąga do 8 cm długości. Ciało krótkie, owalne i krępe, z dużą głowa i lekko wyłupiastymi oczami. Co ciekawe oczy poruszają się niezależnie od siebie. Podbrzusze białe lub kremowe. Górna część ciała jest zielonkawo brązowa, przyozdobiona różnymi zielono-żółtymi wzorami (kropeczki, kółeczka, paseczki, plamki) oraz kilkoma większymi czarnymi, żółto obrzeżonymi plamami. Zazwyczaj dwie duże plamy na grzbiecie przypominają ósemkę, stąd też wzięła się ich potoczna nazwa Figure 8 Puffer. Z wiekiem wzór staje się coraz bardziej złożony. Płetwy grzbietowa i odbytowa są zaokrąglone, rozmieszczone symetrycznie względem tułowia. Nie posiadają płetw brzusznych. Brak pokryw skrzelowych i łusek sprawia, że są bardziej wrażliwe na wszelkie zanieczyszczenia.

Otwór gębowy kolcobrzuchów wyposażony jest w dwie pary mocnych płytek zębowych, które umożliwiają im zgniatanie i rozłupywanie twardych skorup ślimaków czy małż. Posiadają zdolność do „nadymania się”. W sytuacji zagrożenia specjalnie przystosowany i bardzo rozciągliwy uchyłek jelita może wypełnić ciało wodą lub powietrzem. W dodatku ich tkanka wytwarza silnie toksyczne substancje. Potrafią także udawać martwe pływając do góry brzuchem.

Cechy zewnętrzne nie umożliwiają odróżnienia płci. W czasie rozrodu samice są przeważnie nieco grubsze (pełne jaj).

Mimo słabo wykształconych płetw cechują się dużą aktywnością. Lubią różnorodne otoczenie i chętnie przeszukują każdy jego zakątek. Na wolności są spotykane pojedynczo lub w niewielkich  grupach. Mają tendencje do obgryzania płetw wolno pływającym i weloniastym rybom. Samce nie są przyjazne wobec siebie, ale w odpowiednio dużym zbiorniku zwykle kończy się na przegonieniu rywala. W akwarium zaleca się trzymanie pojedynczo lub w grupie min. 4 osobników.

Kolcobrzuch dwuplamy - Tetraodon biocellatus - Odżywianie i karmienie

Wszystkożerne i drapieżne ryby. W siedliskach naturalnych dużą część ich diety stanowią bezkręgowce, skorupiaki, mięczaki. W akwarium można podawać im pokarmy suche, mrożone i żywe np. kryl, krewetki, odnogi krabie, ślimaki, ochotkę, artemię, a dorosłym osobnikom także przegrzebki, małże, ostrygi, raki czy kraby. Co pewien czas warto uzupełnić ich jadłospis również pokarmami roślinnymi np. sałatą, szpinakiem, cukinią.

Zęby kolcobrzuchów nieustannie rosną i muszą być naturalnie ścierane. Konieczne jest regularne karmienie ślimakami w muszlach. W przypadku zaniedbania przestaną w ogóle jeść.

Kolcobrzuch dwuplamy - Tetraodon biocellatus - Akwarium

Dla jednego osobnika zaleca się ok. 70 l akwarium, częściowo gęsto obsadzone wytrzymałymi roślinami (delikatniejsze mogą być zjadane). Do dekoracji można użyć powykręcanych, suchych gałązek lub korzeni, które zapewnią im dodatkowe schronienie. Najlepszym podłożem będzie piasek rzeczny. Światło nie powinno być zbyt jasne, ewentualnie stłumione roślinnością pływająca.

Mimo tego, że żyją także w wodzie słodkiej to według licznych opinii lepiej się czują i dłużej żyją w wodzie lekko zasolonej – brachicznej (ok . 1.005 – 1.008 SG).

Są rybami bardzo wrażliwymi na zanieczyszczenia. Wymagają wydajnej filtracji oraz regularnych, cotygodniowych podmian wody (30-50%). W złych warunkach  tracą kolory i są mało aktywne – leżą na dnie lub pływają zwinięte w kulkę.

Mogą być trzymane w akwarium towarzyskim, ale współmieszkańców należy dobierać z uwagą. Należą do ryb obgryzających płetwy, dlatego nie nadają się jako towarzystwo dla gatunków z wydłużonymi płetwami i wolno pływających. Najlepiej trzymać je z wytrzymałymi aktywnymi rybami np. Argus zielony, Strzelczyk indyjski, Arius, Szpadelek srebrzysty i babkowatymi np. Babka złota.

Kolcobrzuch dwuplamy - Tetraodon biocellatus - Rozmnażanie

Nie udokumentowano udanego rozmnożenia tego gatunku, a informacji na ten temat jest niewiele.

Według artykułu naukowego z 2014 r. Dorosła samica może złożyć ok. 1000 jaj. Wylęg cechuje się wysokim wskaźnikiem przeżywalności.  Do udanego rozmnożenia doszło w 120 litrowym akwarium. Ryby były trzymane przez miesiąc w wodzie o zasoleniu  1.023 g/cm³, które w czasie kolejnego miesiąca stopniowo zmniejszono do poziomu  1.007 g/cm³.

Ryby ikrę składają bezpośrednio na podłożu lub płaskim kamieniu. Rodzice przenoszą larwy do wcześniej wykopanego zagłębienia w podłożu. Samiec chroni ikry i wylęgu.