Naskalnik Regana

Naskalniki Regana - ryby akwariowe

Naskalnik Regana (Julidochromis regani) –  ryba akwariowa, przedstawiciel grupy szczelinowców z rodziny pielęgnicowatych.

Naskalnik Regana - Julidochromis regani - Występowanie

Gatunek pochodzi z Afryki. Endemiczny, zamieszkuje jedynie litoral skalny, wzdłuż całego jeziora Tanganiki. Spotykany wśród skał na głębokości od ok. 5 m do 11 m.

Naskalnik Regana - Julidochromis regani - Charakterystyka i usposobienie

Od innych przedstawicieli rodzaju Julidochromis naskalnik Regana różni się przede wszystkim wielkością. W naturze ryby te mogą osiągać nawet 30 cm długości. W akwarium dorosła samica może dorastać do ok. 15 cm a samiec 10 cm. Charakteryzują się wydłużonym żółtym lub brązowym ciałem z czterema ciemnymi pasami. Ich płetwa grzbietowa posiada ponad 20 twardych promieni, płetwa ogonowa zaokrąglona. W zależności od występowania mogą się kolorystycznie różnić. Najbardziej znanymi wariantami są: Kachese, Kipili (trzy pasy na ciele), Gombi, Kigoma, Zambia Gold, Sumbu Gold, Burundi. Płeć młodych ryb trudna do odróżnienia. W okresie tarła samce mają spiczastą brodawkę płciową a samice są nieco bardziej zaokrąglone.

Aktywne i dość tolerancyjne ryby ale terytorialne i agresywne w stosunku do innych naskalników. Najchętniej przebywają w dolnych partiach zbiornika. Nie zmieniają raz obranego rewiru. Monogamiczne – dobierają się w pary na całe życie i tworzą wielopokoleniowe rodziny.

Naskalnik Regana - Julidochromis regani - Odżywianie i karmienie

W naturze wszystkożerne, odżywiają się planktonem i małymi bezkręgowcami znalezionymi między glonami. W akwarium chętnie przyjmują wszelkie żywe, mrożone i suche pokarmy. Można podawać dobrej jakości pokarmy w płatkach uzupełniane cyklopem, larwami insektów, artemią, skorupiakami i innymi specjalnymi pokarmami dla ryb z jeziora Tanganika oraz pokarmami roślinnymi. Zalecane karmienie 2 do 5 razy dziennie mniejszymi porcjami.

Naskalnik Regana - Julidochromis regani - Akwarium

Dla dobranej pary zaleca się ok. 110 litrowe akwarium z piaszczystym podłożem i niezbyt jaskrawym oświetleniem. Niezbędne są dekoracje ze skał i kamieni ułożonych jeden na drugim, tak aby konstrukcje tworzyły jak najwięcej zakamarków, szczelin i jaskiń. W ten sposób zapewniamy słabym rybom możliwość ukrycia, w przypadku dużej agresywności ze strony osobników silniejszych a także miejsce do założenia gniazda.

Źle znoszą zmiany wystroju zbiornika oraz większe podmiany wody, które nie powinny przekraczać 15%. Woda powinna być dobrze natleniona, średnio-twarda o temperaturze od 23 do 27 i między 7.5 a 9.0 pH. Ryby te nie niszczą roślin.

We wschodnioafrykańskim akwarium biotopowym można je trzymać z innymi pielęgnicami z jeziora Tanganika. W tradycyjnym akwarium towarzyskim z rybami o podobnych wymaganiach środowiskowych. Odpowiednim towarzystwem mogą być np. Trofeusy, Księżniczki (Neolamprologus) lub gatunki Altolamprologus i Cyprichromis. Wykazują terytorializm i agresję wewnątrz gatunkową. W mniejszych akwariach należy unikać ryb, które obejmują podobne rewiry oraz zbrojników jeżeli myślimy o odchowaniu potomstwa.

Naskalnik Regana - Julidochromis regani - Rozmnażanie

Łatwe ale musimy uzbroić się w cierpliwość. Zaleca się zakup grupy 6-10 młodych ryb i czekanie aż naturalnie dobiorą się w pary. Proces ten może być długi i trwa niekiedy ponad rok. Jak tylko utworzy się para pozostałe osobniki należy umieścić w osobnym zbiorniku. Zakup dorosłego samca i samicy jest niewskazany i ma niewielką szansę powodzenia. Akwarium urządzone jak w opisie powyżej, powinno mieć minimum min. 110 litrów pojemności. Optymalne parametry wody to pH ok 8.2-9.0 a temperatura 26°C.

Naskalniki rozmnażają się w ukryciu. Do rozrodu dochodzi między zakamarkami skupisk skalnych. Dorosła samica może złożyć ok. 300 jaj (zwykle jednak mniej) na ścianie lub sklepieniu jaskini. O powiększeniu rodziny dowiadujemy się najczęściej dopiero w momencie jak młode wypływają z groty. Opiekę nad potomstwem sprawuje samica a samiec broni terytorium. Narybek do ok. 2.5 cm długości pozostaje w pobliżu gniazda i pomaga w opiece nad kolejnym miotem oraz strzeże terytorium. Starsze osobniki są przepędzane. Większe podmiany lub zmiany wystroju zbiornika mogą skłócić parę.

Narybek po opuszczeniu gniazda jest dość sporych rozmiarów i może być od razu karmiony artemią, larwami solowca lub innymi małymi pokarmami.