Pyszczak wspaniały

Pyszczaki wspaniałe - ryby akwariowe

Pyszczak wspaniały (Nimbochromis venustus) – ryba akwariowa z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae).

Pyszczak wspaniały - Nimbochromis Venustus - Występowanie

Afryka. Gatunek endemiczny jeziora Malawi i jeziora Malombe. Dorosłe osobniki zazwyczaj widywane są na głębokościach 15 – 20 m, w obszarach z piaszczystym dnem. Młode, pływające w ławicy spotyka się w płytkich wodach w bliskości skał.

Pyszczak wspaniały - Nimbochromis Venustus - Charakterystyka i usposobienie

W warunkach naturalnych osiągają 25 cm, czasem nieco więcej w akwariach. Ciało wydłużone, krępej budowy z dużym pyskiem.

Samce zwykle większe, jaskrawiej wybarwione. Występują formy złote z niebieskim pyskiem i jednolicie niebieskie. Na ciele wzór podobny do żyrafy – stąd ich potoczna nazwa „Giraffe Cichlid”. Od pyska przez grzbiet przebiega żółty pas.

Samice i młode są lekko beżowe z brązowym wzorem „żyrafy”. Głowa samicy ma odrobinę barwy złotej, płetwa odbytowa w dolnej połowie żółta, płetwa ogonowa przeźroczysta u góry, na dole żółta, płetwa grzbietowa w górnej części jaśniejsza. Młode wyglądają jak samice, jedynie ich kolor ciała jest odrobinę jaśniejszy, niemal srebrzyście biały.

W odróżnieniu od pyszczaków z grupy Mbuna preferują pływanie na otwartej przestrzeni. Są rybami drapieżnymi, które cechuje duży spryt i oryginalna technika polowania. Potrafią częściowo zagrzebać się w piasku i w bezruchu wyczekiwać, nawet przez kilka minut, swojej ofiary. Kiedy mniejsza, nieostrożna ryba pojawi się w ich zasięgu, błyskawicznie „wystrzeliwują” w jej kierunku. Tego typu zasadzki zakładają nawet w pobliżu jaskiń innych ryb.

Średnio dożywają 10 lat.

Pyszczak wspaniały - Nimbochromis Venustus - Odżywianie i karmienie

W naturze odżywiają się mniejszymi rybami. W akwarium najlepiej stosować wysoko proteinową dietę. Nie są wybredne. Chętnie spożywają suche, mrożone i żywe pokarmy np. kryl, krewetki, mniejsze ryby. Uwaga! Podawanie żywca może pobudzać ich instynkt łowiecki i zwiększać agresję.

Pyszczak wspaniały - Nimbochromis Venustus - Akwarium

Dla grupy młodych ryb wystarczy 250 litrowe akwarium, jednak szybko rosną i najlepiej od razu zaopatrzyć się w dwukrotnie większe dla docelowej grupy 6-8 dorosłych.  W tej ilości powinny ładnie pływać w grupie. Zaleca się trzymanie jednego samca w towarzystwie kilku samic. Jeżeli samców będzie więcej to w ostateczności i tak zostanie jeden, chyba że akwarium będzie odpowiednio dużo większe.

Aby odwzorować ich środowisko niezbędne będzie piaszczyste podłoże. Dodatek kruszywa koralowego pomoże w utrzymaniu odpowiednio wysokiego pH. Należy jednak pamiętać, że twarde i ostre podłoże może prowadzić do skaleczeń, ze względu na ich zamiłowanie do zakopywania. W zdłuż zbiornika powinno być dużo wolnej przestrzeni do pływania oraz wiele kryjówek pośród kamieni i/lub korzeni. Rośliny mogą być dodane, ale tylko te z wytrzymałymi, grubymi liśćmi, które rosną przymocowane do dekoracji.

Wymagają wydajnej filtracji i dużego ruchu wody. Optymalne parametry wody dla tego gatunku to ok 8 pH, 6 – 10 dGH i między 23 a 28°C temperatury. Mogą również tolerować lekkie zasolenie, ale poniżej 1.0002 g/cm3.

Poza okresem rozrodu raczej nie wykazują agresji w stosunku do większych od siebie ryb. Mniejsze ryby prędzej czy później zostaną potraktowane jako pokarm. Najlepiej trzymać je w akwarium gatunkowym, jednak dobrym towarzystwem może być pyszczak chełmiasty, pyszczak nóż (Dimidiochromis compressiceps) czy inne duże gatunki z jeziora Malawi.

Pyszczak wspaniały - Nimbochromis Venustus - Rozmnażanie

Rozmnażanie nie jest łatwe. Akwarium hodowlane powinno mieć co najmniej 120 cm długości, urządzone w sposób jak wyżej, z dodatkiem kilku płaskich kamieni. Idealne parametry wody to 8.0-8.5 pH i temperatura  26 -27 C. Zaleca się trzymanie w grupie jednego samca i 3-6 samic i podawanie wysoko proteinowych pokarmów zwierzęcych.

Samiec gotowy do tarła nabiera intensywnych kolorów i wybiera miejsce do rozrodu, najczęściej płaski kamień lub zagłębienie w podłożu. Tarło odbywa się w sposób podobny do innych pielęgnic. Samica składa jaja w rządku i ustępuje miejsca samcowi, który je zapładnia. Następnie wraca,  zbiera zapłodnioną ikrę do pyska, po czym układa kolejny rząd.

Samica potrafi nosić w pysku do 120 jaj przez ok. 3 tygodnie do czasu wypuszczenia samodzielnie pływającego narybku. Przez ten okres nie przyjmuje pokarmów, a jej barwa ciała jest ciemniejsza. W sytuacji stresowej często wypluwa lęg, dlatego tez należy zachować wtedy szczególną ostrożność jeżeli zdecydujemy się oddzielenie jej od grupy. Z przenosinami zaleca się jak najdłuższe czekanie, chyba że jest niepokojona przez inne ryby.

Narybek po opuszczeniu pyska matki jest na tyle duży aby przyjmować larwy solowca. Opieka nad nim przez samicę jest kontynuowana przez ok. 10 dni. W razie niebezpieczeństwa młode szukają schronienia w jej pysku.