Bystrzyk barwny

Bystrzyki barwne - ryby akwariowe

Bystrzyk barwny (Hyphessobrycon eques) – ciekawie ubarwiona, słodkowodna ryba akwariowa z rodziny kąsaczowatych.

Bystrzyk barwny - Hyphessobrycon eques - Występowanie

Ameryka południowa. Szeroko rozpowszechniony gatunek. Występuje w dorzeczu Amazonki w Brazylii, Peru i Boliwii oraz w rzece Paragwaj w Brazylii, Paragwaju i Argentynie, a także w Rio Guaporé. W większości zamieszkuje stojące i wolno płynące dopływy i rozlewiska, w tym stawy i małe jeziora. Zazwyczaj gromadzi się w pobliżu roślinności przybrzeżnej lub zanurzonych korzeni  drzew.

Bystrzyk barwny - Hyphessobrycon eques - Charakterystyka i usposobienie

Dorasta do 4 cm długości. Ciało bocznie spłaszczone koloru czerwonobrunatnego, dolna część żółto brunatna. Odcienie czerwieni mogą być różne, od jaskrawo czerwonego po brunatno czerwony. Tuż za pokrywami skrzelowymi widoczna jest ciemna plama, która może różnić się kształtem, wielkością, a czasami u starszych osobników zanikać. Dolna część płetwy odbytowej jest czarna i miejscowo biało obrzeżona. Płetwy piersiowe i ogonowa są zawsze czerwone. Płetwa grzbietowa czarna i biało zakończona – w czasie rozmnażania u samców czerń nabiera intensywności, u samic blednie. Płeć młodych ryb trudna do rozróżnienia, dorosłe samice są bardziej krągłe i nieco większe od smuklejszych samców.

Dzikie populacje, w zależności od miejsca występowania, różnią się między sobą ubarwieniem i kształtem charakterystycznej plamy. W sklepach zoologicznych można spotkać sztucznie pozyskane formy np. metaliczną, balonową, welonową.

Jest to stadny gatunek tworzący luźne hierarchie, samce nieustannie rywalizują ze sobą o względy samic i pozycję w grupie. W akwarium zaleca się trzymanie min. 8-10 osobników. W takiej ilości większą uwagę powinny skupiać na sobie zamiast na pozostałych mieszkańcach oraz będą się efektowniej prezentować. Szczególnie samce pokazują żywsze barwy w towarzystwie konkurentów.

Bystrzyk barwny - Hyphessobrycon eques - Odżywianie i karmienie

Wszystkożerne. W naturze żywią się małymi bezkręgowcami, skorupiakami, glonami i spadającymi do wody owocami. W akwarium można podawać im suchy pokarm, ale najlepszą kondycję zapewni im zróżnicowana dieta. Dobrym uzupełnieniem będą żywe i mrożone pokarmy pochodzenia zwierzęcego np. larwy komarów, ochotka, dafnia, artemia.

Bystrzyk barwny - Hyphessobrycon eques - Akwarium

Wymagają akwarium o długości min. 80 cm. Najładniej prezentują się w zbiornikach częściowo gęsto obsadzonych roślinnością, z ciemnym podłożem. Suche gałęzie i korzenie nadadzą akwarium bardziej naturalnego wyglądu oraz zapewnią wiele kryjówek i zaciemnionych miejsc. Suche liście dodatkowo podkreślą odczucie biotopu, a wraz z rozkładem, zapewnią dodatkowe źródło pokarmu dla narybku, będą także uwalniać do wody pożądane taniny.

W akwariach towarzyskich uchodzą za agresywne, z tendencją do obgryzania płetw innym rybom. W większości przypadków zachowanie takie jest spowodowane trzymaniem ich w zbyt małej grupie lub w za małym akwarium.

Nie będą odpowiednim towarzystwem dla nieśmiałych, wolno pływających gatunków, a także tych z wydłużonymi płetwami. Można próbować je łączyć z wytrzymałymi rybami o podobnej wielkości i podobnych wymaganiach środowiskowych np. z rodzajem Gasteropelecus, Lebiasinidae (Smukleniowate np. ukośniki, drobnoustki), z mniejszymi kiryskami i zbrojnikami (Ancistrus). Niemniej jednak, przed łączeniem z innymi gatunkami, zalecamy dokładną weryfikację wyboru.

Bystrzyk barwny - Hyphessobrycon eques - Rozmnażanie

Bystrzyki barwne rozrzucają ikrę i nie wykazują opieki rodzicielskiej. W dojrzałym zbiorniku, będące w dobrej kondycji, do tarła podchodzą chętnie i często, a niewielkie ilości narybku mogą pojawić się bez interwencji akwarysty. Jeżeli chcemy zmaksymalizować jego ilość to potrzebne będzie bardziej kontrolowane podejście i oraz przygotowanie osobnego akwarium tarliskowego. Taki zbiornik powinien być słabo oświetlony i wypełniony dojrzałą wodą z akwarium głównego. Na dnie należy umieścić ruszt ikrowy lub siatkę z drobnymi oczkami, takimi aby tylko jajeczka się zmieściły i rodzice nie mieli do nich dostępu. Do tego celu można zastosować również sztuczną trawę lub szklane kuleczki. Sprawdzą się też mopy akwarystyczne i kępy drobnolistnych roślin np. mchu.

Woda powinna być miękka (6-8 dGH), lekko kwaśna ( między 5.8-7.6 pH, 6.8 pH – optymalne) o temperaturze 24-27°C. Do natleniania i cyrkulacji wody wystarczy nieduży filtr gąbkowy lub kamień napowietrzający.

Przed planowanym tarłem ryby najlepiej rozdzielić według płci na okres ok. 1 – 4 tygodni i przez ten czas częściej karmić żywymi lub mrożonymi pokarmami. Kiedy samice będą wyraźnie grubsze a samce intensywniej ubarwione, wybieramy najgrubszą samicę i najładniejszego samca i wieczorem przenosimy do akwarium tarliskowego. Tarło zwykle odbywa się o świcie dnia następnego. Jak tylko zauważymy ikrę, dorosłe ryby należy odseparować. Dorosła samica może złożyć od 200 do 300 ziarenek ikry.

Wylęg następuje w ciągu 24 godzin. Przez ok. 5 pierwszych dni larwy odżywiają się ze swoich woreczków żółtkowych. Jak tylko zaczną swobodnie pływać, należy zacząć podawać im najdrobniejsze mikro pokarmy w proszku lub płynie. Po kilku dniach do ich diety można wprowadzić larwy solowca. Po 4 -5 tygodniach młode zaczną przypominać wyglądem rodziców.

Jajeczka oraz narybek są bardzo wrażliwe na światło i zanieczyszczenia wody.