Danio tęczowy

°Danio tęczowe - ryby akwariowe

Danio tęczowy (Brachydanio albolineata) – gatunek ryby akwariowej z rodziny karpiowatych. Powszechnie nazywany danio perłowym, a w Polsce danio tęczowym. Potoczne nazewnictwo nawiązuje do perłowego połysku ciała.

Często niedoceniany i pomijany przez wielu akwarystów. W sklepach akwarystycznych, trzymany w jasnych i nieurządzonych zbiornikach, wydaje się mało atrakcyjny. Osobniki zdrowe, w dobrej kondycji, trzymane w odpowiednich warunkach, często ukazują pełną paletę różnorodnych mieniących barw.

Danio tęczowy - Brachydanio albolineata - Występowanie

Gatunek szeroko rozpowszechniony. Występuje na obszarach Mjanmy, Tajlandii, Laosu, Kambodży, Wietnamu, Malezji i na Sumatrze, w głównych dorzeczach rzek, w tym Mekongu, Caho Phraya, Mae Klong, Irrawaddy i Salween, a także w wielu mniejszych dopływach.

Został opisany na podstawie okazu pochodzącego z „Prowincji Tenasserim”, co może odnosić się do jednego z pięciu lub więcej współczesnych stanów w Birmie, najprawdopodobniej byłej dywizji na południu kraju, znanej obecnie jako region Tanintharyi. Późniejsi autorzy zwykle używali opisu okazu z Sumatry – Webera i de Beaufort (1916).

W zależności od lokalizacji, ryby wykazują różnice w kolorze, wzornictwie oraz morfologii i jest możliwe, że jeżeli zostaną przeprowadzone szczegółowe badania, to gatunek ten może okazać się kompleksem wielu blisko spokrewnionych ryb.

Obecnie dzikie okazy rzadko pojawiają się w handlu, zdecydowana większość jest produkowana komercyjnie w Południowo-Wschodniej Azji lub Europie Wschodniej.

Zamieszkuje różne typy środowisk wodnych, od dobrze natlenionych, czystych strumieni o kamienistym podłożu, przepływających przez obszary leśne, po stojące zbiorniki wodne, takie jak stawy, rowy i pola ryżowe.

Danio tęczowy - Brachydanio albolineata - Charakterystyka i usposobienie

Większość osobników ma opalizujące fioletowe lub różowe ciało, pomarańczowo neonowy pasek biegnący mniej więcej na jednej trzeciej długości ciała do płetwy ogonowej, żółte lub neonowo-pomarańczowe oczy, oliwkowe ślady na ciele i subtelne żółte znaczenia na przeźroczystych płetwach. Łuski połyskują metalicznie od zielonego po niebieski. Pysk z skierowany ku górze, w jego okolicy znajdują się dwie pary wąsików.

Dojrzałe płciowo samice są nieco większe, bardziej krągłe i mniej kolorowe od mniejszych, smuklejszych samców. Różnice są szczególnie widoczne w okresie tarła, kiedy samce nabierają intensywnych barw, a samice wypełniają się jajami.

Ryby towarzyskie, energiczne i ruchliwe. W naturze pływają w ławicy, dlatego w akwarium powinny być trzymane w grupie co najmniej 8-10 osobników. W takiej ilości są mniej nerwowe, ładniej wyglądają i prezentują ciekawsze naturalne zachowania np. kiedy intensywnie wybarwione samce konkurują o względy samic.

Danio tęczowy - Brachydanio albolineata - Odżywianie i karmienie

Badania odżywiania dzikich okazów wykazały, że gatunek ten jest głównie owadożerny, a więc odżywia się różnymi wodnymi czy lądowymi owadami oraz ich larwami. W zawartości żołądków odnotowano również niewielkie ilości glonów, inny materiał roślinny i szczątki organiczne, które mogły pochodzić z treści zjedzonych owadów.

W akwarium nie są wybredne i przyjmują większość pokarmów. Podstawą diety mogą być dobrej jakości pokarmy suche, które należy uzupełniać drobnymi pokarmami mrożonymi i żywymi takimi jak np. wodzień, dafnia czy artemia.

Ze względu na ich dużą żywiołowość, po karmieniu należy pamiętać o przykryciu akwarium, gdyż mogą z niego łatwo wyskoczyć.

Mimo iż większość czasu spędzają w górnej połowie zbiornika, w bliskości powierzchni, to pokarm pobierają również z toni oraz dna.

Danio tęczowy - Brachydanio albolineata - Akwarium

Szczególnie efektownie prezentują się w akwariach mocno obsadzonych roślinami, z ciemnym podłożem. W jasnym, ubogim otoczeniu ich kolory mogą być wyblakłe. Najlepiej będą się czuły w akwarium urządzonym na wzór płynącej rzeki, z różnej wielkości żwirowym podłożem, kilkoma większymi gładkimi kamieniami oraz bujną roślinnością. Aby zapewnić odpowiedni ruch wody można użyć dodatkowych cyrkulatorów, jednak jednocześnie nie powinien on być zbyt silny. W przyrodzie mniejsze gatunki danio zamieszkują spokojniejsze odcinki strumieni i strefy brzegowe. Jako dekoracja mogą posłużyć również korzenie, gałęzie i wytrzymałe rośliny wodne np. Mikrozorium, Bolbitis czy Anubias, które mogą rosnąć  przymocowane do obiektów. Akwarium musi być dobrze przykryte, ponieważ Danio są doskonałymi skoczkami i potrafią wyskoczyć nawet przez zaskakująco wąską szczelinę.

Przy wyborze akwarium ważniejsza od wysokości jest jego długość. Dla grupy 6-8 osobników wystarczy ok. 80 l zbiornik. Optymalna temperatura wody powinna mieć 20-25°C. Wyższe temperatury mogą być tolerowane, ale przez krótki okres czasu.

Gatunek bardzo łagodnie usposobiony, nie ma specjalnych wymagań względem chemii wody, idealny do zbiorników towarzyskich. Można go łączyć z wieloma popularnymi rybami, z małymi karpiowatymi, tetrami, piękniczkowatymi, tęczankami, sumami, błędnikowcami czy bocjami. Przy wyborze współmieszkańców zawsze zaleca się wcześniejsze dokładne sprawdzenie informacji w tej kwestii, nie należy także zapominać o jego małym rozmiarze.

W akwarium biotopowym rzeki Mekong może przebywać w towarzystwie przedstawicieli rodzaju Acanthocobitis, Annamia, Balitora, Homaloptera, Nemacheilus, Schistura, Sewellia, Lepidocephalichthys, Pangio, Yasuhikotakia, Crossocheilus, Devario, Garra, Rasbora, Glossogobius, Rhinogobius, Glyptothorax, Akysis oraz Trichogaster.

Danio tęczowy - Brachydanio albolineata - Rozmnażanie

Podobnie jak wiele innych małych karpiowatych, Danio rozrzucają ikrę i nie wykazują opieki rodzicielskiej. W dobrze utrzymanych, gęsto obsadzonych akwariach, narybek w niewielkich ilościach, może pojawiać się bez ingerencji hodowcy. Jeżeli jednak zależy nam na pozyskaniu większej liczby narybku, wymagane jest nieco bardziej kontrolowane podejście.

W tym celu musimy urządzić osobne akwarium tarliskowe, ok. 20-30 litrowe, do połowy wypełnione wodą. Powinno być słabo oświetlone, a dno pokryte rusztem ikrowym wykonanym np. z siatki o oczkach takiej wielkości, aby jaja mogły przez nie wpaść, ale jednocześnie dorosłe osobniki nie mogły ich dosięgnąć. Zamiennie można również zastosować dostępne w sklepach maty ze sztucznej trawy lub wypełnić akwarium w dużej części drobnolistnymi roślinami np. mchem.

Pożądane warunki wody do rozrodu to obojętny do lekko kwaśnego odczyn pH i temperatura z górnej granicy czyli 24-26°C. Do filtracji może posłużyć mały filtr gąbkowy, który należy ustawić tak, aby przepływ był skierowany w dół na całą długość zbiornika.

Dorosłe ryby częściej niż zwykle karmimy żywymi pokarmami. Kiedy samice będą wydawać się grubsze (pełne jaj), wieczorem do zbiornika tarliskowego wprowadzamy jedną lub dwie pary. Tarło można wywołać dolewając co kilka godzin niewielką ilość chłodniejszej wody, tak aby zbiornik był stopniowo wypełniany. Do tarła zazwyczaj dochodzi rano następnego dnia, co najłatwiej stwierdzić przyglądając się samicy. Jeśli ryba zrzuci ikrę, będzie widocznie szczuplejsza. Dorosłe osobniki zjadają swoją ikrę, więc po zauważeniu ikry, należy je odseparować.

Inkubacja jest w pewnym stopniu zależna od temperatury, ale zwykle trwa od 24 do 36 godzin, młode zaczynają swobodnie pływać kilka dni później. Początkowo podajemy mikro pokarmy w płynie lub proszku, do czasu aż narybek podrośnie na tyle aby przyjmować larwy artemii.