Naskalniki Marliera - ryby akwariowe
Naskalnik Marliera (Julidochromis marlieri) – ryba akwariowa z rodziny pielęgnicowatych należąca do grupy szczelinowców.
Naskalnik Marliera - Julidochromis marlieri - Występowanie
Afryka. Endemiczny, szeroko rozprzestrzeniony gatunek, zamieszkuje przybrzeżne strefy ze skalistym dnem w północnej i południowej części jeziora Tanganika (część populacji spotykana również na wschodnich i zachodnich krańcach).
Naskalnik Marliera - Julidochromis marlieri - Charakterystyka i usposobienie
Osiąga długość ok. 13 cm. Wzdłuż ciała biegnie kilka ciemnych pasów przecinających się z ciemnymi pręgami wzdłuż tułowia, co tworzy wzór przypominający szachownicę. Płeć trudna do odróżnienia. Dorosłe samice w okresie tarła są odrobinę większe i mają wyraźnie zaokrągloną brodawkę płciową. U dorosłych samców brodawka ta jest ostrzej zakończona i pojawia się garb tłuszczowy.
Naskalniki charakteryzują się specyficznym pływaniem, brzuchem równolegle do powierzchni. Przyjmują pozycję pionową płynąc wzdłuż pionowych ścian lub do góry brzuchem płynąc pod sklepieniem skalnym. Schowane wśród pionowych załamań skalnych zastygają w ruchu robiąc wrażenie przyklejonych do kamiennej ściany.
Naskalnik Marliera tworzy mieszańce z innymi przedstawicielami rodzaju Julidochromis.
Naskalnik Marliera - Julidochromis marlieri - Odżywianie i karmienie
Żywe i mrożone pokarmy powinny stanowić większą część ich diety, uzupełniane pokarmami roślinnymi np. spiruliną lub siekanym szpinakiem. Jako uzupełnienie można podawać pokarmy suche w płatkach.
Naskalnik Marliera - Julidochromis marlieri - Akwarium
Zalecane trzymanie pary w akwarium ok. 110 litrowym akwarium o minimalnej długości 100 cm. Konieczne dekoracje w postaci stosów kamieni, tworzące groty i szczeliny, w których ryby znajdą kryjówkę i miejsce do rozrodu. Preferują piaszczyste podłoże. Woda powinna być dobrze natleniona. Tak jak inne naskalniki źle znoszą zmiany wystroju zbiornika oraz duże podmiany wody.
Ryby terytorialne ale mogą z powodzeniem być trzymane z innymi podobnych rozmiarów pielęgnicami Tanganiki np. z rodzaju Altolamprologus czy Cyprichromis.
Naskalnik Marliera - Julidochromis marlieri - Rozmnażanie
Dość łatwe ale wymaga nie lada cierpliwości. Zaleca się zakup grupy młodych ryb i oczekiwanie aż w sposób naturalny dobiorą się w pary. Proces ten może trwać ok. roku lub dłużej. Jak tylko utworzy się para pozostałe ryby powinny zostać odseparowane. Naskalniki łączą się na całe życie. Przyspieszenie tego procesu (zakup dorosłego samca i samicy) nie jest wskazane i nie gwarantuje sukcesu – często natarczywy samiec zabija samicę. Akwarium powinno mieć minimum ok 110 litrów, urządzony jak w opisie powyżej. Optymalne parametry wody to pH ok 8.2-9.0 a temperatura 26°C.
Naskalniki rozmnażają się w ukryciu przed wzrokiem akwarysty. Do rozmnożenia dochodzi w jaskini lub szczelinie. Samica składa ok. 150 ziarenek ikry (zwykle jednak mniej), na spodzie lub sklepieniu jaskini. Podczas tarła rodzice są dosyć aktywni i widoczni blisko jaskini nawet przez okres miesiąca. O powiększeniu rodziny dowiadujemy się najczęściej dopiero jak młode opuszczą gniazdo. Opiekę nad potomstwem sprawują równomiernie oboje rodzice, jednak co ciekawe to samica jest rybą dominującą.
Narybek posiada woreczek żółtkowy i nie musi być karmiony do czasu jego opróżnienia. Może się jednak zdarzyć, że rybki zobaczymy już bez niego więc karmienie należy zacząć natychmiast. Młode są na tyle duże aby od razu przyjmować artemię i larwy solowca.
Ostatnio zmodyfikowano: 6 stycznia 2015 r.Zaznacz i naciśnij klawisze Ctrl + Enter!
Video
Galeria
Kupiłem parkę i szczęście dopisało dobrały się i pierwszy miot to 8 sztuk zobaczymy drugi, fajne ryby i nawet księżniczki z Burundi mają do nich respekt
Trzymasz je z Księżniczkami? Bardzo byłbym wdzięczny za opis jak się zachowują (jak wyglądają ich wzajemne relacje) bo zastanawiam się cały czas czy te dwa gatunki mi się pogodzą.
Można je trzymać z księżniczkami pod warunkiem, że naskalniki są dorosłe i pierwsze zajmą terytorium ( są wstanie się obronić ), księżniczki to strasznie zadziorne ryby i gdy pływają z większymi osobnikami naskalników jest spokojnie – problemy zaczynają się gdy księżniczki doczekają młodych i one podrosną wtedy ta cała rodzina księżniczek może dawać w kość naskalnikom, w akwarium 112L ( 80x35x40 ) najlepiej nie trzymać więcej niż parę naskalników i księżniczek, ponieważ jest w nim za mało miejsca na większą ilość i trzeba stworzyć dużo zakamarków i grot najlepiej po bokach akwarium tak by każda para miała swój „dom”. Gdy pojawią się młode księżniczki najlepiej od razu je oddać, ponieważ gdy rodzina się rozrośnie żaden inny gatunek ryby nie przetrwa w akwarium, ponieważ potrzebują i zajmują coraz więcej przestrzeni. Najlepiej posiadać długie akwarium ( 150-160cm ) nie koniecznie wysokie, wtedy można pozwolić sobie na obie rodziny gatunków oraz ryby które pływają w środkowej strefie lub przy tafli wody, przy takiej konfiguracji nikt nie wchodzi sobie w drogę i możemy się cieszyć ich widokiem, oczywiście nawet w tak długim akwarium trzeba wielkość rodzin stale monitorować i przy zbyt dużej ilości oddawać/sprzedawać tak by nie zachwiać hierarchii i ekosystemu w akwarium.