Akarki czerwonobrzuche – akary wiśniowe - ryby akwariowe
Akarka czerwonobrzucha, Akara wiśniowa, Korumba czerwonobrzucha (Laetacara dorsigera) – niewielka ryba akwariowa z rodziny pielęgnicowatych.
Akarka czerwonobrzucha – wiśniowa - Laetacara dorsigera - Występowanie
Ameryka Południowa. Gatunek występuje w Rio Guapore w Boliwii (tam rzeka nazywana jest Rio Itenez) i zachodniej Brazylii oraz dorzeczu Parany w południowej Brazylii, Paragwaju i Argentynie, także w rzece Urugwaj w południowej Brazylii. Ryby bytują w pobliżu zatopionych korzeni, blisko dna pokrytego liśćmi.
Akarka czerwonobrzucha – wiśniowa - Laetacara dorsigera - Charakterystyka i usposobienie
Dorasta do 6 cm długości standardowej (8 cm dł. całkowitej). Kształt ciała owalny, bocznie spłaszczony. W porównaniu do innych małych gatunków z rodzaju Leatacara jej ciało jest bardziej krępe, pełniejsze a przód głowy łagodniej zaokrąglony. Pas boczny zaczyna się od tylnej krawędzi oka i kończy na połowie długości ciała. Od drugiej części ciała do nasady płetwy ogonowej widocznych jest pięć szerokich, pionowych pasów. Zwykle pomiędzy oczami znajduje się wyraźny pasek, a u podstawy płetwy grzbietowej ciemna plama obrzeżona niebieskim lub białym kolorem. Ciało brunatnożółte. Brzuch i podgardle barwy czerwonej. W zależności od nastroju ubarwienie może się zmieniać np. przód tułowia może być cały czarny, tył jasny, a pionowe pasy mało widoczne. Z tego względu rozróżnienie płci nie zawsze jest możliwe. W czasie tarła kolory stają się intensywne. Dorosłe samce są nieco większe oraz mają bardziej wydłużone płetwy piersiowe, odbytową i grzbietową. U samic ciemna plama u podstawy płetwy grzbietowej jest wyraźnie większa, a czerwony kolor bardziej intensywny.
Jedne z najłagodniejszych pielęgniczek. Cechują się spokojem i nieśmiałością. Na stałe dobierają się w pary. W czasie tarła wykazują niewielki terytorializm i tak jak inne pielęgnice będą agresywne w stosunku to swojego i podobnych gatunków. Najczęściej żerują blisko dna. Znane z tego, iż w momencie zagrożenia potrafią wyskoczyć z wody na brzeg, na pobliską roślinność. Niestety są wtedy bardziej podatne na atak drapieżników lądowych.
W dobrych warunkach mogą dożyć nawet 8 lat.
Akarka czerwonobrzucha – wiśniowa - Laetacara dorsigera - Odżywianie i karmienie
W naturze odżywiają się glonami, detritusem, małymi insektami, robakami, skorupiakami i innym zooplanktonem. W akwarium karmienie nie sprawia problemów. Można im podawać dobrej jakości pokarm suchy w płatkach lub granulkach, uzupełniany mrożonym lub żywym np. ochotką, dafnią, artemią oraz z dodatkiem pokarmu roślinnego (spirulina). Zbilansowana dieta zapewni rybom dobrą kondycję i ładne wybarwienie.
Akarka czerwonobrzucha – wiśniowa - Laetacara dorsigera - Akwarium
Dla pary zaleca się zbiornik o minimum 80 cm długości, częściowo obsadzony roślinnością, z piaszczystym podłożem oraz dekoracją w postaci suchych korzeni i płaskich kamieni. Wskazanym dodatkiem są również suche liście np. Dębu, Buku, Ketapangu, które będą uwalniać do wody, pożądane przez ryby, związki humusowe. Nie lubią zbyt jasnego oświetlenia. Światło można ograniczyć roślinami pływającymi.
Przestraszone mogą wyskakiwać z akwarium, dlatego niezbędne jest zastosowanie pokrywy.
Akarki czerwonobrzuche są bardzo wrażliwe na zanieczyszczenia i pogorszenie jakości wody. Wymagają regularnych cotygodniowych podmian (20-25%) oraz wydajnej filtracji biologicznej. Optymalnymi parametrami wody dla nich będą temperatura 24-27˚C, 5.0-6.5 pH, 2-15 dGH.
W odpowiednio urządzonym i dużym akwarium towarzyskim mogą być trzymane z innymi spokojnymi pielęgniczkami Ameryki Południowej lub małymi kąsaczowatymi (tetry, neonki, drobnoustki), szczególnie te ostatnie dodadzą im większej śmiałości.
Akarka czerwonobrzucha – wiśniowa - Laetacara dorsigera - Rozmnażanie
Ryby dobierają się w pary i rozmnażają się na otwartej przestrzeni. Do rozmnożenia zaleca się zakup grupy co najmniej 6 młodych ryb i pozwolenie aby w sposób naturalny dobrały się w pary. Najczęściej wiążą się ze sobą na całe życie. Uzyskaną parę stymulujemy do tarła podając więcej pokarmów żywych lub mrożonych oraz zwiększając temperaturę do 27-28 C.
Gotowa do tarła samica przybiera intensywnych barw. W czasie tarła składa ok. 200-300 ziarenek ikry, zazwyczaj na płaskiej powierzchni np. kamieniu, korzeniu czy szybie akwarium. W zależności od temperatury wylęg trwa 40-60 godzin. Oboje rodziców opiekuje się ikrą i narybkiem. Często także pomagają larwom wydostać się z osłonek, zbierają je do pyszczka przeżuwają i wypluwają do zagłębienia w podłożu. Rozwój larw trwa ok. 10 dni i w tym czasie są często przenoszone. Opiekunowie pozostają przy młodych do nawet 2.5 miesięcy.
Swobodnie pływający narybek jest bardzo mały i należy mu podawać pokarmy w proszku. Po paru tygodniach można zacząć podawać larwy artemii i nicienie mikro. Narybek jest szczególnie wrażliwy na zmiany parametrów i na zanieczyszczenia wody. Zamiast jednej dużej podmiany w tygodniu, zaleca się przeprowadzanie częstszych niewielkich podmian. Młode rybki osiągają dojrzałość płciową po ok. 4 miesiącach.
Ostatnio zmodyfikowano: 1 października 2019 r.- http://diszhal.info/english/cichlids/en_Laetacara_dorsigera.php
- http://blogs.thatpetplace.com/thatfishblog/2011/10/18/my-experience-with-the-red-breast-acara-laetacara-dorsigera/
Zaznacz i naciśnij klawisze Ctrl + Enter!
Czy ryby mogą być dla mnie jako początkującego? akwarium 200l i gdybym zapewnił im warunki ph ok 7 i gh 8 i co dzienna wymiana wody co tygodniowo dawałoby 20% wody podmianki (wody łącznie jest 180l)
mam akawarium 105l Ph7.5. 2 filtry versamax 3 i uni filtr 500 UV i napowietrzacz jako podłoże bardzo drobny żwir.Inne ryby molinezja ostropyska i gupik endlera. .Dużo roślin .czy ta rybka może być w moim akwa ?
tak może być . Akara dodaje śmiałości małym stadnym rybom
Miałem je kiedyś, bardzo piękne i spokojne ryby. Stoję właśnie przed wyborem małych pielęgniczek i nie wiem czy nie zagoszczą one wraz z ramirezkami u mnie od nowa. Polecam.