Pielęgnica managuańska

Pielęgnice managuańske - ryby akwariowe

Pielęgnica managuańska, apasz managuański (Parachromis managuensis) –  duża, drapieżna ryba akwariowa z rodziny pielęgnicowatych.

Pielęgnica managuańska - Parachromis managuensis - Występowanie

Ameryka Środkowa. Naturalny zasięg występowania od rzeki Ulua w Hundurasie przez Nikarague po rzekę Matina w Kostaryce. Rozpowszechniony w większości krajów Ameryki Środkowej, Hawajach, Stanach Zjednoczonych, Filipinach i Singapurze. Spotykany w różnorodnych środowiskach począwszy od mętnych, mulistych jezior po przejrzyste potoki i stawy. Preferuje cieplejsze wody ubogie w tlen.

Pielęgnica managuańska - Parachromis managuensis - Charakterystyka i usposobienie

Jedna z największych pielęgnic. W naturze może osiągać ponad 60 cm długości. W akwariach przeważnie mniej. Samiec dorasta do 40 cm, a samica do 36 cm. Ciało owalne, mocno wydłużone.

Ubarwienie zmienne w zależności od okresu życia. U młodych na ciele widocznych kilka szerokich, ciemnych, pionowych pasów, które zanikają w okolicy linii bocznej. Od oczu do pokrywy skrzelowej biegną dwie ciemne pręgi, jedna równolegle do osi ciała, druga po skosie w dół. U dorosłych samców pasy zanikają a na ciele jak i płetwach pojawia się rozłożony równomiernie wzór „jaguara”. Dorosłe samice mogą mieć mniej lub bardziej widoczny podobny wzór oraz wyraźnie zaznaczone, ciemne, duże plamy przebiegające środkiem tułowia tworząc linię. Samice są mniejsze i bardziej krągłe w okolicy brzucha, samce są ładniej ubarwione i mają ostro zakończone płetwy grzbietową i odbytową. Kolor ciała srebrny lub złoty, mieszany z jasnym niebiesko-zielonym lub purpurowym odcieniem.

Gatunek uważany za agresywny i w okresie rozrodu terytorialny. W akwarium może być trzymany pojedynczo lub w parach. Parę najlepiej dobierać w sposób naturalny. Próba połączenia obcych ryb może być ryzykowna, szczególnie jeżeli samica jest większa od samca.

Średnio dożywają 15 lat, w dobrych warunkach nieco więcej.

Pielęgnica managuańska - Parachromis managuensis - Odżywianie i karmienie

Drapieżnik z natury. W środowisku naturalnym poluje na mniejsze ryby i bezkręgowce. W akwarium można podawać suche, mrożone i żywe pokarmy np. mniejsze ryby, świerszcze, owady, dżdżownice. Należy uważać z wysoko proteinowymi, tłustymi pokarmami takimi jak serca wołowe czy drobiowe. Mogą być nimi karmione, ale w dłuższych odstępach czasu np. raz w tygodniu.

Pielęgnica managuańska - Parachromis managuensis - Akwarium

Pokaźnych rozmiarów i aktywne ryby potrzebują dużego akwarium. Dla jednego osobnika niezbędne będzie min. 400 l zbiornik, dla pary zaleca się 700 l. Wskazane są dekoracje skalne i kryjówki, ale wystrój powinien być oszczędny i dobrze zabezpieczony (lub umieszczony na zewnątrz np. w sumpie), z pozostawioną dużą przestrzenią do pływania. Tylko duże kamienie i korzenie nie będą przesuwane po całym zbiorniku. Grzałkę i termometr najlepiej dodatkowo zabezpieczyć. Lepiej się czują i prezentują przy słabszym oświetleniu oraz ciemnym piaszczystym podłożu.

Łatwo adaptują się do różnych warunków. Preferują wodę miękką między 7.0-8.0 pH o temperaturze 25-28 °C. Wymagają dobrego przepływu i wydajnej filtracji.

W odpowiednio przestronnych akwariach mogą być łączone z podobnych rozmiarów pielęgnicami Ameryki Centralnej i Południowej np. z pielęgnicą Pawiooką. Mniejsze ryby zostaną potraktowane jako pożywienie.

Pielęgnica managuańska - Parachromis managuensis - Rozmnażanie

Chętnie rozmnażają się w akwarium. Hodowcy zalecają zakup grupy młodych ryb z której uzyska się dobraną parę. Próba połączenia dorosłego samca z obcą samicą przeważnie kończy się jej śmiercią. Ryby są dojrzałe płciowo po osiągnięciu 10-13 cm.

Samiec zachęca swoim zachowaniem i intensywnym ubarwieniem samicę. Razem przygotowują oczyszczają miejsce do tarła i wykopują zagłębienie w podłożu. Samica składa jaja i ustępuje miejsca samcowi, które je zapładnia. W naturze w czasie całego cyklu może być złożone nawet ponad 5000 jaj. W niewoli przeważnie dużo mniej ok. 1000-2000.

Rodzice sprawują opiekę nad ikrą i narybkiem oraz zaciekle bronią terytorium. Są przy tym bardzo agresywni i atakują nawet rękę właściciela. Opieka trwa niekiedy 6 tygodni.  Po tym czasie mogą przystąpić do następnego tarła.

Wylęg następuje po ok. 3 dniach i przenoszony jest do wcześniej wykopanego zagłębienia. Narybek po kolejnych 4 dniach zaczyna samodzielnie pływać w poszukiwaniu pokarmu. Na początku może być karmiony larwami solowca do czasu, aż będzie na tyle duży aby przyjmować większe pokarmy.