Skrzeczyk pręgowany

Skrzeczyki pręgowane - ryby akwariowe

Skrzeczyk pręgowany (Trichopsis vittata) – ciekawie usposobione, nieduże, słodkowodne ryby akwariowe z rodziny guramiowatych. W pewnych okolicznościach wydają z siebie skrzeczące dźwięki.

Skrzeczyk pręgowany - Trichopsis vittata - Występowanie

Jedno z miejsc występowania skrzeczyków – kanał irygacyjny w Malezji.

Azja. Gatunek występuje na całym obszarze Indochin, włączając dolną część dorzecza rzeki Mekong w Laosie, Kambodży, Wietnamie, przez południową Tajlandię, dolne dorzecze Saluinu w Myanmar, w Zachodniej Malezji i Singapurze. Dzikie populacje występują również na Filipinach, Indii i Stanów Zjednoczonych. Zamieszkuje wszelkie rodzaje stojących i wolno płynących wód, głównie nizinnych, torfowiska, dopływy rzeczne, kanały irygacyjne, pola ryżowe i przydrożne rowy. Preferuje miejsca z bogatą roślinnością.

Skrzeczyk pręgowany - Trichopsis vittata - Charakterystyka i usposobienie

Dorosłe osobniki dorastają do 6-7 cm długości. Ciało blado brązowe, z trzema lub czterema ciemnymi pasami biegnącymi wzdłuż linii bocznej. Pasy te mogą być brązowe, niebieskie i czasami ciemno czerwone. Główny zwykle przebiega od pyska przez oko do ogona i bywa zakończony większą plamą. U niektórych populacji, z najdalszych wschodnich rejonów, nad płetwami piersiowymi, tuż za pokrywą skrzelową widnieje brązowa kropka. Oczy są czerwone lub złote, z jasno niebieską tęczówką. Płetwy pokryte są metalicznym niebieskim i czerwonym kolorem, tworząc ciekawy wzór.

Rozróżnienie płci może być trudne. Dojrzałe płciowo samce są intensywniej ubarwione i mają dłuższe płetwy brzuszne, grzbietową, odbytową i ogonową. Ryby dorosłe można również z tyłu oświetlić mocnym światłem – u samic, pod pęcherzem pławnych, będą widoczne żółte narządy rozrodcze.

W porównaniu do innych skrzeczyków, Skrzeczyki pręgowane są odrobinę większe, mają bardziej wydłużone promienie płetwy odbytowej, które rozciągają się prawie do końca płetwy ogonowej (u innych tylko do połowy), na boku ciała widnieją 3 pasy a nad płetwami piersiowymi ciemna plama (tylko u niektórych populacji).

Dzikie formy różnią się wzorem kolorystycznym i możliwe, że istnieje ukryta różnorodność w obrębie rodzaju.

Tak jak inne guramiowate posiadają dodatkowy narząd oddechowy zwany labiryntem, który pozwala im oddychać powietrzem atmosferycznym. Dzięki niemu mogą przeżyć w wodach stojących, ubogich w tlen.

Łagodnie usposobione i dość nieśmiałe ryby, jedynie samce mogą być nieco agresywne wobec siebie i staczać między sobą niegroźne pojedynki. W akwarium zaleca się trzymanie w parach lub w małych grupach z przewagą samic (2-3 na jednego samca). W okresie rozmnażania, podekscytowane, wydają z siebie skrzeczące dźwięki – stąd przyjęła się polska nazwa gatunku – Skrzeczyk. Charakterystyczne odgłosy nie tylko są ważne podczas zalotów, ale również służą wyznaczania hierarchii wśród samców. Dźwięki powstają poprzez gwałtowne uderzenia płetw piersiowych o ciało i mogą się różnić w zależności od poszczególnych osobników.

Skrzeczyk pręgowany - Trichopsis vittata - Odżywianie i karmienie

W siedliskach naturalnych odżywiają się drobnymi owadami, larwami owadów i małymi bezkręgowcami. W akwarium, z czasem, przyzwyczają się do pokarmów suchych, ale powinny dostawać również dużą ilość pokarmów żywych i mrożonych np. Dafnię, Artemię, Ochotkę. Różnorodna dieta zapewni im dobrą kondycję i ładne ubarwienie.

Skrzeczyk pręgowany - Trichopsis vittata - Akwarium

Wymagają min. 54 l akwarium. Najlepiej będą się czuć i prezentować pośród roślinności przykrywającej powierzchnie wody. Wskazane są rośliny łodygowe, pływające i tropikalne lilie. Odpowiednie też będą Kryptokoryny czy rosnące na korzeniach Mikrozoria i mchy. Zalecane są suche liście Buku, Dębu czy Ketapangu, które zapewnią dodatkowe schronienie, mogą być źródłem pokarmu dla narybku, a także uwalniają do wody pożądane związki humusowe.

W środowisku naturalnym zamieszkują wody stojące, dlatego ruch wody nie powinien być zbyt silny. Potrzebują dostępu do ciepłego, wilgotnego powietrza z nad tafli wody, a także wysoko skaczą, dlatego wskazana jest pokrywa.

Nie są polecane do akwarium towarzyskiego. Nie mogą być łączone z dużo większymi, agresywnymi lub energicznymi rybami. Najlepiej trzymać je w akwarium gatunkowym, ale towarzystwo małych stadnych ryb nie powinno stanowić problemu.

Skrzeczyk pręgowany - Trichopsis vittata - Rozmnażanie

Skrzeczyki pręgowane budują pieniste gniazda przy powierzchni wody. Do rozmnożenia potrzebne będzie osobne akwarium tarliskowe, urządzone jak w opisie powyżej. Narybek do prawidłowego rozwoju labiryntu wymaga ciepłego i wilgotnego powietrza, które pobiera z nad powierzchni wody. Konieczne jest szczelne przykrycie akwarium (niektórzy hodowcy używają do tego celu folii spożywczej). Ryby do tarła stymuluje miękka woda i lekko podniesiona temperatura.

Przed tarłem wybraną parę należy oddzielić. Samiec buduje pieniste gniazdo pod szerokim liściem lub wśród roślinności drobnolistnej i do czasu jego ukończenia nie będzie tolerował samicy. Do tarła zwykle dochodzi pod wybudowanym gniazdem w uścisku typowym dla guramiowatych – samiec owija się wokół samicy. W momencie kulminacyjnym uwalniany jest mlecz i jajeczka (4-6 szt.), które samiec zbiera do pyszczka i przenosi do gniazda. Proces ten jest powtarzany, aż samica pozbędzie się wszystkich jaj. W trakcie całego tarła może być ich od 150 do 200 szt.

Po tarle samiec chroni terytorium i opiekuje się ikrą oraz narybkiem. Wylęg trwa 24-48 godzin. Larwy pozostają w gnieździe przez kolejne 3-4 dni, do czasu zużycia woreczków żółtkowych. Jeżeli jakaś wypadnie z gniazda, samiec zbiera i odnosi z powrotem na miejsce. Kiedy narybek zacznie swobodnie pływać opiekun traci zainteresowanie. W tym momencie najlepiej odseparować rodziców lub przenieść gniazdo do osobnego zbiornika.

Narybek przez pierwszych kilka dni wymaga najdrobniejszych pokarmów w proszku lub płynie, po czym będzie mógł być karmiony nicieniem mikro lub larwami solowca. Zaleca się częste, ale niewielkie podmiany wody. Dojrzałość płciową osiągają po ok. 3 miesiącach.