Yasuhikotakia morleti (Tirant, 1885)

Bocja mysia - ryba akwariowa fot. aquainfo.nl by J. de Lange
  • Rozmiar: 7.5 - 8.5 cm
  • Akwarium: 150 l
  • Wymagane pH: 6.0 - 7.5 pH
  • Wymagana temperatura: 23 - 28°C
  • Biotop: Azja

Bocje mysie - ryby akwariowe

Bocja mysia, Bocja syjamska (Yasuhikotakia morleti) – nieduża, ciekawie usposobiona ryba akwariowa z rodziny Botiidae.

Bocja mysia – Bocja syjamska - Yasuhikotakia morleti - Występowanie

Azja. Występuje w dorzeczu Mekongu, w Menamie  (Chao Phraya), Maeklongu oraz na półwyspie Tajlandii. Spotykana w wodach stojących i płynących, w miejscach z różnorakimi szczelinami kamiennymi lub zagłębieniami np. pod kamieniami czy korzeniami. Prowadzi migrujący tryb życia, dlatego też może zasiedlać różne obszary i środowiska, w zależności od pory roku, od głównych kanałów rzek po mniejsze dopływy i zalane tereny.

Bocja mysia – Bocja syjamska - Yasuhikotakia morleti - Charakterystyka i usposobienie

Jedna z mniejszych bocji, osiąga do 8.5 cm długości standardowej. Ciało masywne, jasno kremowe, brązowe lub blado różowe. Od pyska przez grzbiet aż po czarną pionową, zaokrągloną pręgę na ogonie, biegnie czarna linia, podobna do tej u skunksa, stąd też wzięła się jej potoczna nazwa „skunk loach”. Skunk w j. polskim oznacza skunksa, w Polsce przyjęła się jednak nazwa „bocja mysia”. Młode osobniki mają zazwyczaj cztery (lub więcej) pionowe pasy, rozmieszczone równomiernie wzdłuż boków ciała, które zanikają w wieku dorosłym. W przeciwieństwie do innych gatunków bocji ich kolor w ciągu całego życia pozostaje niezmienny. Płetwy piersiowe, odbytowe i brzuszne są przeźroczyste. Płetwy grzbietowa i ogonowa przeźroczyste żółto zabarwione. Na mocno rozwidlonej płetwie ogonowej znajdują się rzędy drobnych brązowych kropeczek. Przy pysku znajdują się 3 pary wąsików. Pod oczami posiadają, ukryte pod skórą, ostre kolce, które pokazują się w sytuacji zagrożenia lub w stresie. Należy zachować szczególną ostrożność przy wyławianiu ryb z wody, najlepiej do tego celu używać siatki o szerokich oczkach.

Płeć trudna do rozróżnienia. Samice są przeważnie większe i masywniejsze od smuklejszych i mniejszych samców.

Bocje prowadzą nocny tryb życia, swoją dużą aktywność zaczynają pokazywać dopiero wieczorem. W akwarium, po aklimatyzacji, mogą być również aktywne za dnia. Większość czasu spędzają w dolnych partiach. W środowisku naturalnym żyją w dużych grupach, w których panują złożone relacje. W akwarium zaleca się trzymanie min. 5 osobników, preferowane 10 i więcej. W mniejszych ilościach mogą się chować lub przejawiać agresje w stosunku do innych mieszkańców. W przypadku trzymania 2-3 sztuk, dominująca ryba, może zastraszyć pozostałe nawet to tego stopnia, że przestaną jeść.

W czasie walk o dominacje, które często odbywają się np. po zmianie otoczenia lub po powiększeniu grupy, u pojedynkujących widoczna jest prawie całkowita utrata kolorów i wzorów. Czasami do tego typu walk dochodzi też w obrębie ustalonej już wcześniej grupy np. po to aby poprawić w niej swoją obecną pozycję.

Co ciekawe, niektóre obserwacje sugerują, że charakter osobnika zajmującego najwyższe miejsce w hierarchii, wydaje się mieć wpływ na resztę stada, chociaż trzeba zaznaczyć, że badania naukowe na temat zachowań bocji, praktycznie nie istnieją.

Bocje z pewnością pokazują jakiś stopień osobowości, niektóre okazy są np. odważniejsze lub agresywniejsze od innych. Rybą alfa jest przeważnie ta największa z grupy, często samica.

Również w akwarium pokazują ciekawe zachowania. Młode osobniki pływają „płetwa w płetwę” z dorosłym, naśladując każdy jego ruch, nawet do czterech ryb z każdej strony. Przyczyna takiego zachowanie nie jest znana, może być to powiązane z pozostawaniem w kontakcie, kiedy poziom wód gwałtownie wzrasta w czasie zalewania, zmniejsza opór lub ma inną funkcję komunikacyjną. W akwariach takie zachowanie jest obserwowane zarówno w tych z wolnym przepływem wody jak i silnym i wydaje się być nawykiem, ponieważ w przypadku braku przedstawicieli swojego gatunku niektóre osobniki mogą naśladować nawet inne ryby.

Bocje mogą wydawać z siebie klikające dźwięki, co prawdopodobnie jest też pewnego rodzaju sposobem komunikacji, w przypadku np. zagrożenia, ekscytacji czy ustanowienia hierarchii. Dźwięki wraz ze wzrostem emocji nasilają się. Wydaje się, że powstają one poprzez pocieranie zębów gardłowych lub kolców pod oczami. Aspekty takiego zachowania w dużej mierze również pozostają niezbadane.

Kolejnym ciekawym zachowaniem jest tzw. „taniec bocji”, który obejmuje całą grupę, która pływa niespokojnie i nieprzerwanie, wykorzystując całą długość i wysokość zbiornika. Takie zachowanie może wyzwolić podanie pokarmu, podmiana świeżej wody lub dodanie nowych osobników do grupy i może trwać od kilku minut do nawet jednego dnia, a nawet dłużej.

Bocje często też wypoczywają w dziwacznych pozycjach, układając się pod różnymi kątami, a nawet na grzbiecie.

Bocja mysia – Bocja syjamska - Yasuhikotakia morleti - Odżywianie i karmienie

Ryby z gatunków Yasuhikotakia są rybami przede wszystkim mięsożernymi, ale jedzą także pokarmy roślinne, często też rośliny o miękkich liściach. Ich dieta obejmuje wodne mięczaki i inne organizmy zwierzęce i roślinne żyjące w strukturach dna (tzw. Bentos).

W akwarium nie są wybredne, ale ich dieta powinna być urozmaicona. Można im podawać dobrej jakości pokarmy suche, mrożone i żywe np. tubifex, artemię, wodzień oraz dodatkowo świeże owoce i warzywa takie jak ogórek, melon, szpinak czy cukinia. Dobrym źródłem białka mogą być posiekane dżdżownice, ale nie powinny być podawane zbyt często.

Większość bocji chętnie też zjada ślimaki, ale nigdy nie powinny być kupowane jako rozwiązanie problemów ich plagi, gdyż nie żywią się wyłącznie nimi i w przypadku dostępności innego pokarmu chętniej wybierają ten łatwiejszy do zdobycia.

Po aklimatyzacji w akwarium będą ochoczo podpływały do pokarmów w wyższe partie wody.

Bocja mysia – Bocja syjamska - Yasuhikotakia morleti - Akwarium

Dla niedużej grupy bocji mysich, mimo ich niewielkiego rozmiaru, zaleca się min. 120 cm długości akwarium, ze względu na ich bardziej waleczny charakter od innych przedstawicieli rodzaju. Podłoże powinno być miękkie, piaszczyste lub drobnej gradacji. Do dekoracji, która przybliży naturalne środowisko, można użyć gładkich kamieni, małych kamyczków (otoczaków), drewna i korzeni. Ryby te preferują niezbyt silnie oświetlone akwaria, w których można umieścić bardziej wytrzymałe i mniej wymagające rośliny takie jak Mikrozoria, Anubiasy czy mchy.

Lubią eksplorować swoje otoczenie, niestety też uwielbiają wciskać się we wszelkie szczeliny, dziury, groty i inne trudno dostępne miejsca. Z tego względu należy unikać dekoracji z ostrymi krawędziami, a także przestrzeni, w których mogłyby się zaklinować czy zostać uwięzione. Czasami też skaczą ponad taflę wody i mogą wyskoczyć z akwarium, więc powinno być ono przykryte.

Dobrze czują się w wodzie bogatej w tlen, z dość silnym przepływem. Nie tolerują wyższych stężeń azotanów i zbytniego nagromadzenia szczątków organicznych, wymagają nieskazitelnej jakości wody. Nigdy nie powinny być wprowadzane do świeżo założonego, jeszcze nieustabilizowanego akwarium. Zaleca się cotygodniowe, duże podmiany wody ok. 30%-50%.

Mimo, że Y. morleti pokazuje podobne zachowania do innych bocji to jest bardziej zadziorna, ma tendencje do podskubywania i dręczenia innych współmieszkańców, szczególnie kiedy trzymana jest w mniejszej ilości. Z tego względu nadaje się tylko do większych, dobrze rozplanowanych zbiorników towarzyskich z innymi krzepkimi rybami. Należy unikać łączenia z rybami wolno pływającymi i/lub weloniastymi. Dobrym towarzystwem będą aktywne gatunki pływające w wyższych partiach wody np. wiele z Devario (Danio malabarski), Rasbory, Puntius (Brzanka denisonii), Barilius i paroma gatunkami Danio. Wśród bocji sprawdzą się inne gatunki Yasuhikotakia lub Botia almorhae, B. kubotai i wszyscy przedstawiciele Syncrossus. Innymi możliwościami mogą być Epalzeorhynchos (Grubowarg), Crossocheilus (Kosiarka) i gatunki Garra, plus niektóre sumy. Spokojne ryby bytujące blisko dna, jak np. Kiryski, powinny być unikane.

Bocja mysia – Bocja syjamska - Yasuhikotakia morleti - Rozmnażanie

Nie ma odnotowanych przypadków udanego rozmnożenia Y. morleti w akwarium. Ryby sprzedawane w sklepach pochodzą z farm hodowlanych, na których rozmnaża się je z użyciem specjalnych hormonów. W środowisku naturalnym rozmnażają się sezonowo, a w celu odbycia tarła migrują.

Ostatnio zmodyfikowano: 21 grudnia 2020 r.
Literówka? Błąd merytoryczny/stylistyczny?
Zaznacz i naciśnij klawisze Ctrl + Enter!

Video

Galeria

Podsumowanie

  • Akwarium:
    • duże
    • min-pojemność: 150 l
    • min-długość: 120 cm
  • Orientacyjna cena: 7 - 10 zł
  • Dostępność: umiarkowana
  • Stopień zagrożenia wyginięciem (IUCN): LC - najmniejszej troski

Masz ten gatunek w akwarium?

Podziel się swoimi doświadczeniami!

Dodaj komentarz

zanim napiszesz, proszę zapoznaj się z regulaminem

* pole wymagane, adresów mailowych nigdzie nie udostępniamy i nie wysyłamy żadnych treści reklamowych.

Komentarzy: 2

  1. Krzychu

    „Skunk” wprawdzie oznacza skunksa w języku angielskim, ale w przypadku tej ryby odnosi się do jej charakterku i oznacza „parszywca”. Takie info od kolegów z Wielkiej Brytanii.

    Odpowiedzi: 1
    Odpowiedz
    1. admin

      Tak jak zostało wyjaśnione w opisie, potoczne nazewnictwo nawiązuje do charakterystycznej pręgi na grzbiecie.